Helloween

.

Seksenli yılların başlarında birçok Alman Heavy Metal grubu, Scorpions'ın tahtı için savaş verirken bunlardan Warlock ve Accept gibi gruplar kendilerine ön sıralarda yer buldular. Ardından Running Wild, Victory ve Rage hızla yükselen gruplar oldu. Ama Helloween yükselme değil tam anlamıyla bir sıçrama yaptı.

Grubun hikayesi 1979 yılında bir araya gelip "Gentry" adıyla bir grup kuran iki gitarist Kai Hansen ve Piet Sielck ile başlar. Bazı kadro değişikliklerinin ardından bas gitarda Markus Grosskopf ve davullarda Ingo Schwichtenberg'in katılımıyla "Ironfist" adını alan grup bu halde de fazla kalmaz ve 1983 sonlarında Piet ayrılır. Piet Sielck, daha sonraları Blind Guardian, Grave Digger, Kai'nin Helloween'dan ayrıldıktan sonra kuracağı Gamma Ray'e ses mühendisi olarak yardım edecektir. Kai ile Piet'in bir arada çalışma fırsatı bulacakları bir diğer grup da Piet'in grubu Iron Savior olacaktır.

Tekrar konumuza dönecek olursak, Piet'in yerine kendi grubu "Powerfool"u dağıtan gitarist Michael Weikath'ın gelmesiyle grup onları dünya çapında ünlü edecek ismine de kavuşur: "Helloween". Grubun adı, 31 Ekim gecesi kutlanan ve simgesi, içi oyularak, üzerine göz, burun ve ağız delikleri yapılmış ve içine bir ışık kaynağı yerleştirilmiş balkabağı olan "Halloween - Cadılar Bayramı"nın biraz bozulmuş biçimiydi. Normal olarak grubun simgesi de balkabağı oldu. Iron Maiden'ın Derek Riggs tarafından çizilen "Eddie"si gibi Helloween de, Frederick Moulaert tarafından çizilen bu balkabağı ile özdeşleştirildi. Aynı "Eddie"ye olduğu gibi Helloween'in balkabağı da yeni versiyonları ile günümüze kadar geldi.

Sağlam bir kadroya kavuşan grup Noise Records'un "Death Metal" isimli derlemesine, Weikath'ın yazdığı "Oernst For Life" ve daha sonraki albümlerinde yer alacak "Metal Invaders"ın daha yavaş bir versiyonuyla katılarak adını duyurdu. Kısa bir süre sonra da ilk albüm olarak kendi ismini taşıyan bir EP yaptı. 5 parçalık çalışmada "Victim Of Fate" ve "Starlight" gibi iki Power-Metal klasiği yer alıyordu. İlk parça, 1988 yılında bile İngiliz Indie-Metal listelerinde yer almaktaydı. 1985 başında çıkarılan bu EP'yi aynı yılın sonunda ilk uzunçalar izledi: "Walls Of Jherico". Albüm tam bir Power-Metal klasiğiydi ve gelmiş geçmiş en iyi Metal albümlerinden biri olmaya adaydı. "Ride The Sky", "Heavy Metal Is The Law" ve "How Many Tears" gibi muhteşem parçaların yer aldığı albüm, Metal Hammer tarafından 7 tam puan ile değerlendirildi. Albümdeki "Heavy Metal Is The Law" adlı parça, adından da anlaşılacağı üzere bir dönemin manifestosunu net bir şekilde açıklıyordu.

İlk iki albüm genel olarak insanların daha özgür yaşamaları ve bir takım insanların zevkleri yüzünden acı çekmemeleri gerektiğinden bahsediyordu. Albümün arka kapağında ise dikkat etmemiz gereken ilginç bir not vardı: "Her kim bizim adımızı Halloween şeklinde telafuz eder ya da yazarsa bir balkabağına çevrilecektir". Helloween albümlerinin en önemli özelliklerinden biri olan intro özelliğinin (Albümdeki esas parçalar başlamadan önce yaklaşık 1 dakikalık kısa düzenlemeler) en iyi örneği bu albümde yer alan ve albümle aynı adı taşıyan "Walls Of Jherico" idi.

Grup 1986 yılıyla birlikte bir konser albümü çıkardı. "Judas" adını taşıyan albümde, aynı adlı yeni ve çok iyi parçanın stüdyo kayıtı da yer alıyordu. Parça, ismi itibariyle eski Nazi düşüncelerini anımsatsa da, Yahudiler'in dünyayı yönetmeleri konusunda son derece gerçekçi noktaları yakalamıştı. Artık Helloween'in ünü Avrupa sınırlarını aşmaya başlamıştı. Bu sırada gruba yeni bir güç katıldı. Vokalist olarak gruba giren Michael Kiske, Hansen'in yükünü hafifletti ve birlikte yeni albümleri için çalışmaya başladılar. Ve sonuç: Mükemmel bir albüm, "Keeper Of The Seven Keys Part I".

"Keeper Of The Seven Keys Part I", sondaki numaradan da anlaşılacağı üzere devamı anlatılacak bir hikayenin ilk kısmıydı. Aslında bu ilk kısım olma özelliği yalnızca albümdeki "Halloween" adlı parçaya aitti. Diğer parçaların kendilerine özgü temaları vardı. Hikayeyi bir sonra gelecek albümle birlikte anlatmak üzere diğer parçalardan bahsedecek olursak, tüm parçaların çok iyi olduğu görülmekteydi. Özellikle "Future World", geleceğe dönük umutların işlendiği muhteşem bir parçaydı. Bunun yanında, hayatlarımızı kurmak için çok az zamanımız olduğunu anlatan "A Little Time", din sömürüsü ile ilgili "Twillight Of The Gods" ve muhteşem ballad "A Tale That Wasn't Right" albümün diğer dikkat çeken çalışmalarıydılar.

Grup, albümün başarısını Amerika ve Japonya konserleri ile destekledi. Özellikle Japonya konserlerinde izdihamlar yaşandı, grup anormal bir ilgi gördü. Ama Kai Hansen'in Japonya'dan sarılık olup dönmesi ile yeni albüm hazırlıklarını bir süre ertelemek zorunda kaldı.

1988 ortalarında yarım bıraktıkları kayıtları tamamlayarak "Keeper Of The Seven Keys Part II" albümünü yayınladılar. Albümde "Dr.Stein" ve "Rise And Fall" gibi çok iyi parçaların yanında, bir önceki albümde başladıkları hikayenin ikinci ve son bölümü olan 14 dakikalık "Keeper Of The Seven Keys" yer alıyordu. Anlatılan hikayeye gelince, iyi ile kötü arasındaki bir mücadele şeklinde özetlenebilir. Grup içinde de Michael Weikath iyiyi, Kai Hansen kötüyü simgeler. 7 anahtarın koruyucusu, "İyilik"in elçisidir. Dünyayı kötülükten kurtarmak için, 7 ana günahı simgeleyen bu 7 anahtarı, gezegeni çevreleyen 7 denize atmak zorundadır. "Kötülük" de onun bu görevi yapmasını engellemeye çalışır. "İyilik" gücü, koruyucu 7. anahtarı 7. denize attığı anda başarıya ulaşır.

Grup, albümün ardından Castle Donington'da çaldı. Ama buradaki performansları çok iyi değildi. Çok hızlı yükselmişler ve bir numara olmuşlardı. Bunun getirdiği koşullara dayanmak kolay değildi. Ve Avrupa turnesinin sonunda olan oldu. Kai Hansen, yaşanılan strese daha fazla dayanamayacağını ve aşırı derecede yorulduğunu söyleyerek gruptan ayrıldığını açıkladı. Grup Hamburg'dan eski arkadaşları ve "Rampage" grubunun gitaristi Roland Grapow'u alarak tura ve yola devam kararı aldı. Bu arada da 1988 dünya turu sırasında İskoçya'da verdikleri konserin kayıtlarını "Live In The UK" adıyla piyasaya verdiler. Hansen ise sessiz sedasız bir şekilde, kendi grubu Gamma Ray'i kurdu ve o şikayet ettiği stres olmadan kendi kafasına göre müzik yapmayı sürdürdü. Ünlerinin artması ile birlikte plak şirketini de değiştirip EMI ile anlaşan grup yeni gitaristi ile birlikte 1991'de "Pink Bubbles Go Ape" albümünü çıkardı. Albüm yeni bir "Keeper..." bekleyenler için bir hayal kırıklığıydı. Açıkça Helloween’in en kötü albümüydü.

Bir süre ortalıkta görünmeyen grup, 1993'de "Chameleon" ile döndü. Artık ilk yıllarından tamamen farklı bir çizgiye gelmişler ve yumuşamışlardı; ama parçalardaki Helloween kalitesi hemen seziliyordu. Albümdeki farklı renkler, adından da anlaşılıyordu. Bazı parçalarda Jazz etkileri bile vardı. Ne yazık ki bu güzel albüm liste başarısı getirmedi ve grubun EMI ile olan birlikteliğinin sonu oldu. Bu sıralarda Bruce Dickinson, Iron Maiden'dan ayrılmıştı ve grup vokalist arıyordu. Kiske'nin gözü de oradaydı, hatta en yakın aday olarak gösteriliyordu ama ortada bir gerçek vardı, İngiliz değildi. Sonuçta hüsrana uğrayan Kiske bir süre sonra gruptan ayrıldı. Bu arada ağır bir hastalığa yakalanan davulcu Ingo da gruptan ayrılmak zorunda kaldı. Ingo 1996 başlarında kendini bir trenin önüne atarak hayatına son verecekti.

Helloween dağılmış mıydı? Elbette ki hayır. Michael Weikath, vokale favori gruplarından Pink Cream 69'ın solisti Andi Deris'i, davula da bir ara Gamma Ray ile de çalışan Uli Kusch'u alarak, Castle Plak ile bir sene içinde yeni bir albüm çıkartmayı başardı. "Master Of The Rings" adlı albüm, grubun ilk yıllarına dönme çabasını ortaya koyuyordu, ama artık çok geçti. Onların müziği iyiydi ama piyasada tutulacak bir müzik değildi. Yine de kaliteli müzik dinlemek isteyen fanatik Metal takipçileri Helloween'i unutmadılar. Albümün kapanış parçası "Still We Go", Helloween'in her şeye rağmen yoluna devam ettiğinin simgesiydi.

Helloween, artık 10. yılını aşmış olgun bir gruptu. Bir dönemin en iyi grubuydular. Bu özellikleri çoktan yitip gitmiş, "7 Anahtarın Koruyucusu" yalnız kalmıştı ama yine de yolunu sürdürüyor, iyilik öykülerde kazanmaya devam ediyordu. "Master Of The Rings"i 1996 yılında yine aynı kadro ile gerçekleştirilen "Time Of The Oath" albümü izledi. Bir önceki ile benzer özellikler taşıyan albüm, yine Helloween ve Power Metal fanatiklerine hitap ediyordu. Albümde yine "Steel Tormentor" gibi hızlı Helloween parçalarının yanında, "Forever And One" gibi müthiş baladlar ve "Mission Motherland" gibi uzun konsept şarkılar vardı. Tam bu sıralarda Helloween'i de yakından ilgilendiren ilginç bir olay gerçekleşti. Grubun eski elemanları Kiske ve Hansen, Kiske'nin katılmayı çok isteyip de başaramadığı Iron Maiden'ın eski gitaristi Adrian Smith'in de yer aldığı bir çalışmayla Kiske'nin ilk solo albümü "Instant Clarity"yi çıkardılar. Hansen'in zevk için başladığı Gamma Ray projesi de oldukça büyümüş ve bir çok albüme imza atmışlardı.

Helloween artık sabitlenmiş yeni kadrosuyla çıktığı dünya turneleri sırasında yaptıkları kayıtları 1997'de "High Live" adıyla 2 CD'lik konser albümüyle yayınladı. 1997 aynı zamanda Roland Grapow'un Grosskopf ve Kusch'un yardımıyla "The Four Seasons Of Life" ve Andi Deris'in "Come In From The Rain" adlı ilk solo albümlerini yaptıkları yıl oldu. Yıl sonunda da grubun 1985-93 yılları arasındaki en iyi çalışmalarını ve röportajları içeren 4 disklik "The Pumpkin Box" yayınlandı.

1998'de de yine bir öncekilere benzeyen "Better Than Raw" albümünü yaptı. Albümden "I Can" Avrupa Rock listelerinde yükselmeyi başardı. Bir yıl sonra da grup üyelerinin gençlik yıllarından itibaren dinleyip beğendikleri, Beatles'dan Abba'ya, Scorpions'dan Faith No More'a çeşitli grupların parçalarını Heavy Metal tarzında yorumlayarak doldurdukları kayıtlardan oluşan "Metal Jukebox" yayınlandı. Bu albümden seçtikleri Frank Marino bestesi "Juggernaut" liste başarısı da elde etti. Albüm aynı zamanda solist Andi Deris'in vokal yeteneğini de ispatladı. Deris, albümde yer alan parçaları, gerçek sahiplerininkine çok yakın yorumlamayı başarmıştı.

1999'un solo projelerine gelecek olursak; "Kaleidoscope", aynı yıl Grapow'un çıkardığı ikinci solo albümünün adıydı. Grapow, kendi grubuyla Avrupa ve Brezilya'da da konserler verdi. Markus Grosskopf davullarda Uli Kusch'un yer aldığı ilk solo albümü "Shock Machine"i yaparken Kusch ayrıca "Catch The Rainbow" adlı Rainbow Tribute albümünün Almanya versiyonunun yapımcılığını üstlendi. Andi Deris'in ikinci solo albümü "Done With Mirrors" ile birlikte eski üyelerden Kiske'nin de ikinci solo albümü "Readiness To Sacrifice" aynı yıl yayınlandı.

Grup 1994 sonrası en başarılı albümünü ise 2000 yılında gerçekleştirdi. "The Dark Ride" isimli albüm yeni Helloween'in klasik özelliklerini taşımakla birlikte, Power Metal'in genç gruplarla yeniden dirilmesi ve ilgi çekmesi Helloween'i de türün ağır toplarından biri olarak gündeme yeniden oturttu. Özellikle "If I Could Fly" adlı parça grubu listelerde sürükleyen başarılı bir çalışmaydı. Beklenen başarının gelmesi gruptan ayrılmaları engelleyemedi. Weikath'ın Grapow ve Kusch'un solo albümlerine fazla zaman ayırdığını düşünmesi ve Helloween albümlerine daha fazla ilgi göstermelerini istemesi üzerine grup solo gitarist ve davulcusuz kaldı.

2001'i ve 2002'nin ilk aylarını sessiz geçiren grup, eski Kingdom Come ve Metalium bateristi Mark Cross'un bagetleri eline almasıyla hareketlendi. Cross, grubun Alman olmayan ilk elemanı olurken Ağustos ayında da yeni gitarist olarak Alman grubu Freedom Call'dan Sascha Gerstner ismi açıklandı. Yeni albüm için kayıtlara başlayan grup yeni bir talihsizlik ile karşılaştı ve yeni davulcu Mark Cross, Mononucleosis virüsü kaparak 5-6 aylık bir zorunlu dinlenmeye çekildi. Ortaya çıkan davul kayıtları sorunu Motörhead'in emektar davulcusu Mickey Dee'nin geçici olarak Cross'un yerini almasıyla çözüldü. Gross'un gruple birlikte çalışmaya dönemeyeceği anlaşılınca emektar Running Wild / Accept / UDO bateristi Stefan Schwarzmann kadroya dahil edildi.

2003 başında yeni albümünden ilk single olarak "Just A Little Sign"ı yayınlayan Helloween, Mayıs başında da onuncu stüdyo albümünü "Rabbit Don't Come Easy" adıyla yayınladı; ancak albüm "Dark Ride"ın gördüğü ilgiyi görmedi. Bununla birlikte 2003 ve 2004 yılı turları Deris'in sesindeki sorun nedeniyle bir kaç konserin iptal edilmesi dışında oldukça başarılı geçti. 2004 başında Sanctuary'den ayrılan grubun menajerliği Bottom Row Promotion'a geçti. Aynı yaz başta Wacken Open Air olmak üzere Sweden Rock, İspanya Metal Mania, Almanya Earthshaker festivallerinde çaldılar.

Tur sürerken bir sonraki albüm ile ilgili ilginç bir dedikodu da yayıldı. Söylentiye göre grup efsanevi "Keeper Of The Seven Keys" albümlerinin devamını getirecek ve kadroda eski elemanlar Kai Hansen ile Michael Kiske de yer alacaktı. Weikath'ın basın açıklaması gecikmedi ve yeni albümün "Keeper .." ismini taşıyabileceği ama eski elemanların dönüşünün sözkonusu bile olmadığı belirtildi. Bu arada Helloween, dedikodunun kaynağı olduğu söylenen Nuclear Blast şirketinden de ayrılmış ve Steamhammer / SPV ile anlaşma imzalamıştı. Yani iki "Keeper" albümünü çıkardıkları şirketle. Tüm işaretler "Keeper III"ün gelmekte olduğunu gösteriyordu.

2005 şubatında Stefan Schwarzmann diğer üyelerle aynı müzik bakışında olmadığı gerekçesiyle gruptan ayrıldı. Yerine Rawhead Rexx adlı yerel Alman grubunun genç ve yetenekli bateristi Dani Loeble geçti (Loeble 2004 Rock The Nations - İstanbul'da Blaze Bayley'in arkasında çalmıştı). Temmuz ayında video klip derlemesi niteliğinde "Hellish Videos" DVD'si yayınlanırken yeni albümün adı da belli olmuştu "Keeper Of The Seven Keys - The Legacy". Evet "Yedi Anahtar"ın koruyucusu yaşıyordu... İki CD'lik albümü Aralık ayında başlayıp üç ay sürecek bir dünya turu izlemekte. Türkiye'ye gelmesi yıllardır beklenen Helloween (2003'teki randevu İstanbul'da patlayan 4 El-Kaide bombası ile iptal olmuştu) 1 Şubat 2006'da İstanbul'a da uğradı nihayet ve gecikmiş de olsa vuslat güzeldi (Konser haberi).

Helloween 2005: Markus Grosskopf, Michael Weikath, Sascha Gerstner, Dani Loeble ve önde Andi Deris

**Üyeleri :**
`Vokal`	`Michael Kiske` `Andi Deris`	`1987 - 1993` `1994 - ..`
`Gitar`	`Kai Hansen` `Roland Grapow` `Sascha Gerstner`	`.. - 1988` `1989 - 2001` `2002 - ..`
`Gitar`	`Michael Weikath`
`Bas`	`Markus Groskopf`
`Davul`	`Ingo Schwichtenberg` `Uli Kusch` `Mark Cross` `Stefan Schwarzmann` `Dani Loeble`	`.. - 1993` `1994 - 2001` `2002` `2003 - 2005` `2005 - ..`

**Albümleri :**
`1985`	`Helloween Mini-LP`
`1985`	`Walls Of Jherico`
`1986`	`Judas (Konser)`
`1987`	`Keeper Of The Seven Keys Part I`
`1988`	`Keeper Of The Seven Keys Part II`
`1989`	`Live In The UK (Konser)`
`1991`	`Pink Bubbles Go Ape`
`1993`	`Chameleon`
`1994`	`Master Of The Rings`
`1996`	`Time Of The Oath`
`1997`	`High Live (Konser)`
`1998`	`Better Than Raw`
`1999`	`Metal Jukebox`
`2000`	`The Dark Ride`
`2003`	`Rabbit Don't Come Easy`
`2005`	`Keeper Of The Seven Keys - The Legacy`

Helloween ile ilgili her türlü bilgi için