Kendisine logo olarak satanik bir sembol olan pentagramı seçen Slayer da albüm kapaklarında kuru kafayı, ölümü, kılıcı, ateşi ve benzeri karanlık simgeleri kullanır. Özellike "South Of Heaven" simgeler açısından çok şey içerir. İnsanın ölümlülüğünü simgeleyen kuru kafanın içinden geçen gotik haç kaosu simgelemektedir. Üstelik bu haç ters konumdadır ve bu da din dışılığı simgeler. Albümdaki ayrıntılar bir katedralin içindeymiş gibi resmedilmiştir ama burası satanik bir ibadethanedir. Yine kötü gücü temsil eden teke başı figürleri kapakta yer alır. Bir de not vardır albüm kapağında "İçerdiği dil bazı dinleyiciler için uygun olmayabilir" şeklinde. Anlayacağınız grup, belki de plak şirketi, uyarmaktadır dinleyecek olanları.  Slayer da olduğu gibi bu işin piri sayılabilecek Black Sabbath’ın albüm kapakları da karanlıklar içinden çıkar gelir karşımıza. Hele 1980’de çıkardıkları bir derleme var ki karanlık  bir  savaş  ve cehennemi yaratıklar ile ölmüş insanlar ya da yürüyen iskeletimsi yaratıklar yer alır bu albümün kapağında. 1970’lerin belli başlı gruplarında ilginç kapaklı albümler yapma hastalığı vardır diyebiliriz. Uriah Heep’in tüm 1980’e kadar yaptığı tüm albüm kapaklarında büyücüler, karanlık güçler, ay ve kurt gibi mistik sembollere rastlanır. Bu konuda en masum gözüken Deep Purple’ın bile "The Book Of Taliesyn" albümün kapağında Hieronymus Bosch’un ünlü cehennem tasviri yer alır.

"The Last In Line"da ise kendisine doğru gelen insan sürüsünü beklemektedir. Görüntü cehenneme doğru ilerleyen insanlar ve onları gözetleyen cehennemin efendisini anlatır gibidir. "Dream Evil"in kapağında ise kahramanımız yatakta yatmakta olan küçük kızın penceresinin dışında dikilmektedir bu kez. Yatağın altından ise her türlü kötü yaratık uç göstermektedir.  Dio’nun liriklerine ileride dönmek üzere albüm kapakları üzerine yaptığımız gezintiyi bu işi en iyi yapan grupla Led Zeppelin ile noktalayalım. Grubun şarkı sözleriyle, ilk dönemlerindeki yaşam tarzıyla içerdiği gizemi şimdilik  bir  kenara  bırakacak  olursak, albüm kapaklarının kesinlikle usta işi olduğunu söyleyebiliriz. İlk albümde yanan bir zeplin vardır ve grubun adına gönderme yapılmaktadır. İkinci albümün kapağında ise zeplin yine vardır ama bu kez arka plandadır. Önde ise yolculuğa çıkmaya hazırlanan bir grup tayfa arasında grup elemanları da belli belirsiz resmedilmiştir. Burada, çıkılacak yolculuk bir gizem içermektedir. Zeplin, üçüncü albümün kapağında farklı nesnelerin arasında batmış bir şekilde tasvir edilir. İçerik de farklılaşmıştır artık.

Ve geldik küçük çaplı bir infial yaratan albümün yani "Led Zeppelin IV"ün kapağına. "III" sonrasında aldığı, plak satışlarında yaşam tarzları ve karanlık yapılarının etkili olduğu ve şirketin tanıtımıyla ayakta durdukları türü eleştirilerden rahatsız olan Page, Led Zeppelin’in müziğinin satmak için yeterli bir neden olduğunu ispat etmek amacındadır. Bunun için de yeni albümü üzerinde ne grup, ne albüm ne de şirket adının yer almadığı bir kapakla yapmak ister. Bağlı oldukları Atlantic şirketi ise bu fikrin kesinlikle karşısındadır. Ama albüm tümüyle Page’in istediği gibi çıkar, yani üzerinde harf denilebilecek tek bir çizik bile olmadan. İç kapakta da yalnızca semboller vardır. Bunlardan biri de tarot kartlarında rastlanan ve düşünmeden alınmış ve uygulamaya konulmuş karar ve eylemlere karşı bir uyarıya işaret eden Hermit’tir. Hermit burada tepenin eteğindeki genç adamı aydınlatmak için "Hakikat" ve "Bilgi"nin fenerini tutmaktadır. Arka kapakta gözüken 4 simge ise grup elemanlarını temsil eder. Bu simgelerin anlamları grup elemanları tarafından hiç bir zaman açıklanmamıştır ve yapılan yorumlar da kısmen bir şeyler anlatmaktadır. Bir diğer ilginç Zeppelin albüm kapağı ise 1973 "Houses Of The Holy"dir. Bu kapakta da hiç bir yazı yoktur ve kayalıkları tırmanmaya çalışan sarışın ve çıplak çocuklar yer almaktadır. İç kapakta da kafasının üstünde tuttuğu bir çocuğu kalede saklı gizemli bir varlığa kurban olarak sunan bir adam görülür. Tahmin edebileceğiniz gibi bu kapakta hem plak şirketinden hem de tutucu çevrelerden büyük tepki alır.

Sonraki albüm "Physical Graffitti"nin kapağı eski ve otel benzeri bir yapıyı içerir. Grup ve albümün adını oluşturan harfler odaların camları üzerine birer birer yerleşirler. Grubun albümlerinde gözüken simgelerin, grubun ilk dönemlerindeki gizemli hayatı ile ilgili olarak açıklanmalarına ileride yer vereceğim. Albüm kapakları üzerine yaptığımız ve bir kaç örneği incelediğimiz bölüm bu kadar.  Devam edecek... 21.10.1997, Kadıköy