Bu yıl süresi üç güne çıkarılmış olarak ve daha fazla grubun katılımıyla gerçekleşen Rock The Nations Açık Hava Festivali, katılan grupların performansları ve organizasyonun düzeni ile geçen yıl düzenlenen ilk festivalin üzerine çıktı. İlk acemiliklerin atlatılmasıyla Avrupa çapında isim yapma yoluna giren ve Ortadoğu'nun en önemli Rock Festivali olması beklenen Rock The Nations, pek de önemli sayılmayacak bir iki grubun son anda gelememeleri dışında kusursuzdu. Benim izlemediğim ilk gün özellikle Türk seyircilerin yakından tanıdığı İsrailli grup Orphaned Land ile çoşan izleyiciler, ikinci gün Sentenced ve UDO ile tam bir Metal ziyafetinin içindeydiler. Özellikle Accept'in efsane vokalisti Udo Dirkschneider, ilerlemiş yaşına rağmen sahne performasından hiç bir şey kaybetmezken grubu ile birlikte diğer gruplara gerçek Heavy Metal konseri nasıl olur dersi verdi. Yeni albümlerinin yanında Accept zamanından kalan "Metal Heart", "Balls To The Wall", "Livin' For Tonight", "Princess Of The Dawn" gibi parçaları canlı canlı izlerken, 1985 tarihli unutulmaz konser kaydı "Stay In Alive"ı yaşadık hep birlikte. Sentenced ise elinde bira kutusu eksik olmayan solisti ile vasat bir konser sundu; ama ağırlıklı olarak son iki albümden aldıkları parçaların kalitesi grubu kurtarmaya yetti de arttı. Konseri kaparken bir klasik olarak yine Iron Maiden'dan "Trooper"ı söylerlerken, "Killing Me Killing You"nun çalınmaması ilginçti. İkinci gün izlediğim ve Sentenced'dan önce sahne alan Katatonia bende pek de fazla iz bırakmadı. Festival alanına girdiğimde çalan Caliban ile ilgili yorum dahi yapmıyorum zaten.
 

Üçüncü gün ise hepsi birbirinden iyi performanslara şahit olduk. İçeri girdiğimde Alman Progressive Metal grubu Vanden Plas sahnedeydi. Onu izleyen, eski Savatage vokalisti Zachary Stevens'ın grubu Circle II Circle, araya "Edge Of Thorns", "Taunting Cobras", "Dream" gibi Savatage parçaları da katarak iyi bir performans sunarken, Blaze'in öncesinde sahneye gelen özel konuk Doro, yine Blaze'in grup elemanlarıyla birlikte Warlock zamanından "All We Are"ı seslendirip küçük bir tat ekledi festivale. Blaze'in oldukça başarılı konserinin ardından Alman thrash grubu Destruction da klasını konuşturdu. Gecenin en çok beklenen ismi ise artık Müslüman olmuş eski Iron Maiden solisti Paul DiAnno'ydu. Sahneye "Selamünaleyküm" ile çıkan ve konsere "Allahu Ekber" diyerek giren DiAnno, ağırlıklı olarak 80-81 yılları Iron Maiden parçalarını (Killers, Wratchild, Murders In The Rue Morgue, Sanctuary, Prowler, Remember Tomorrow, Strange World, Phantom Of The Opera ve Blaze ile birlikte seslendirdikleri unutulmaz Running Free) söylerken kendi solo kariyerine ait Punk etkili şarkılarını da sundu. Bu son üç grubun öncekilere göre daha siyasi söylemlere de girip Bush ve ABD karşıtı konuşmalar da yapmaları dikkat çekiciydi. Kapanışta sahne alacak olan Pentagram'ı beklemeden çıktığım için onların performanslarını bilemiyorum ama sahnede çok hareketsiz bir grup oldukları için çok şey de kaçırdığımı sanmıyorum.

Bu arada özellikle "Rust In Peace" albümünde harikalar yaratan efsanevi baterist Nick Menza da Megadeth'e geri dönüyor. Albümü destekleyecek turda davulların arkasında Menza olacak.