Kısa bir uykunun ardından tekrar
uyanıp eşyaları ve çadırı topladım. O güneşin altında artık ıslak hiç bir
eşyam kalmamıştı. Tüm katılımcılarla birlikte toplu fotoğraf çekiminin
ardından daha çok çocuklara yönelik olan son etkinlikleri beklemeden yola
koyuldum.
Veda zamanı, eşyalar yüklendi:
TUG'a son bir bakış:
Gelirken bulutlardan dolayı
nereye çıktığımı pek görememiştim ama inilecek yer orası:
Bakırlıtepe artık uzaklarda:
Dönüşte Antalya yolunu kullanmayıp
İmecik, Güzle yaylaları üzerinden Korkuteli'ne indim. Sonrasında Bucak,
Burdur, Keçiborlu, Sandıklı derken Yolkonak Sümela'da öğle yemeği molası.
Sandıklı - Afyon arası yol, oldukça yoğun ve tek gidiş tek geliş. Afyon
sonrası yine rahatlıyorum Kütahya'ya kadar. Sonra yine sevdiğim yollara
saparak Tavşanlı ve Domaniç üzerinden İnegöl.
Domaniç'i geçtikten sonra yine
aynı çeşmede mola:
Bu kez planda sorun yok ve 21:00
gibi feribot bekleme alanındayım.
Eve geldiğimde günlük kilometrem
654'ü gösteriyor, toplam yol ise 1510 km.
Bir gezinin ama öncekilere göre
çok değişik bir gezinin sonu. Astronomi ile az da olsa ilgisi olan en azından
zaman zaman kafasını kaldırıp gökyüzünde yıldızlara bakan birinin mutlaka
yaşaması gereken bir deneyimi içeren bir geziydi. Tavsiye ederim.
Meraklısı çıkarsa Antalya'nın ev
sahipliğinde seneye yaparız belki bir SuperEvaRiders etkinliği Saklıkent'e...