Burdur çıkışı ilk durak İnsuyu mağarası. Bir etkinlik hazırlığı var, ilk defa düzenlenecek olan dört günlük İnsuyu Şenliği. Meclis başkanı filan gelecekmiş açılışa. Mağarayı gezip hemen kaçalım, kalabalık bozar bizi.

Batı Toroslar'ın eteklerindeyiz artık.

Eğirdir'den çıkış ise biraz öfkeli. Fotoğraf filmi alacağım, sanki çok trafik varmış gibi polis park ettirmiyor, "ikinci sıra yapmayın, yana park edin" filan diyor. Öyle bir basıp çıkmışım ki Bahar bir süre bana el kol sallayıp küfür ederek geliyor arkamdan. Eğirdir çıkışında Kovada Gölü istikametine sapıyoruz. Git git göl yok. Biraz da az önceki öfkeden olacak keyif kaçmış durumda, Bahar sıcaktan bayılmak üzere söyleniyor "daha ne kadar gideceğiz" diye, neyse sonunda göl kıyısındayız. Daha doğrusu gölü tümüyle çevreleyen çam ağaçlarının arasında. Kovada "Milli Park" ya, kamp alanı neresi diye arıyoruz keşif olsun diye. Kapısında "Kovada Koyu Günübirlik Tesisleri" yazılı bir yerden geçiyoruz ama kamp alanının burası olacağını aklımız kesmiyor. Sonunda göl bitiyor.

Dijitalin yanında yedek olsun diye aldığım makinedeki tek film bitti, sinir yapıp film de almadım, manzara için bile durmuyorum artık, Bahar da peşimde ve arkasına yapışan bilumum 32/42 plakalardan kurtulma peşinde. Gel de 15 plakaları arama şimdi. Gölden içeriye döndük, Gelendost, Şarkikaraağaç derken çay molası verilecek düzgün bir yer, bir benzinci bile yok. Kuzeydoğudaki Sultan Dağları'ndan kopup gelen sert yan rüzgar da cabası. Touring cam ve çantalarla bayrak gibiyim, 80'e bile çıkamıyorum. Bahar ise rahat, nasıl ya? Sonunda Konya sınırında bir PO'da duruyoruz, pompacı amca bize kendi çayından veriyor. Sonraki muhabbette ortaya çıkıyor ki ağabeyi Maltepe Sahil Ocakbaşı'nın işletmecisiymiş. Eh artık bir de "Selam" yükümüz var yanımızda.

Sonunda Beyşehir. Köprüden girerken buradaki gün batımını yakalıyoruz. Gerçekten güzel.